De fenomenale opmars die indie-folk groep Big Thief uit Brooklyn, New York maakt sinds hun meesterlijk debuutalbum “Masterpiece” uit 2016 lijkt nog steeds niet te stoppen. Ze overvielen ons al vol emotie in de Witloofbar va de Brusselse Botanique in januari 2017 en sindsdien is hun populariteit enkel in stijgende lijn gegaan. Het jaar erop zagen we ze al in een goed gevulde Rotonde, dan viel een uitverkochte Orangerie te beurt, een uitverkochte AB en Koninklijk Circus en na vier succesvolle albums werden ze ook verwelkomd op de grootste festivals. Een uitverkochte Roma staat vanavond ongeduldig te trappelen om dit geniale viertal onder leiding van Adrianne Lenker te verwelkomen op hun “Dragon New Warm Mountain I Believe in You” tournee, tegelijkertijd de titel van hun vijfde, hooggeprezen nieuwe dubbelalbum. Ook vanavond maken ze moeiteloos hun sterke live reputatie waar en spelen ze naar goede gewoonte een heel eigenzinnige set, die de Roma regelmatig onderdompelt in een gezellig kampvuur sfeertje, waarin elke Americana liefhebber zich thuis voelt. Wie kwam voor een greatest hits set was eraan voor de moeite, maar de echte Big Thief liefhebbers smulden van deze unieke momenten waar onontdekte paden worden bewandeld en ze hun muziek live naar een hoger niveau tillen.

Dat Big Thief tot één van de productiefste bands in het indie-circuit mag gerekend worden, doet niets af aan de kwaliteit van hun songs. Masterpiece, Capacity, U.F.O.F., Two Hands en last but not least hun vijfde worp Dragon New Warm Mountain I Believe in You, zijn stuk voor stuk vier sterren waard en alsof dit niet nog niet volstaat, wagen zowel Adrianne Lenker als lead gitarist Buck Meek zich beiden aan soloprojecten. Deze laatste komt à propos op één september zijn kunsten etaleren in de Rotonde van de Brusselse Botanique. Big Thief heeft talent op overschot en dit geldt ook voor de ritmesectie van bassist Max Oleartchik en drummer James Krivchenia, die trouwens ook de productie van het laatste album in handen nam. 

Het is trouwens James Krivchenia die de set mag openen op akoestische gitaar, waarna Adrianne haar glas thee opzij zet en solo op akoestische gitaar opent met het breekbare “Sadness As A Gift” en dadelijk de ganse zaal muisstil aan haar lippen doet hangen. Big Thief neemt een rustige, emotioneel folkie aanloop met een triootje uit het nieuwe album van “12000 Lines” en het fragiele country walsende “Dried Roses”. Vanaf “Certainty”, waar Adrianne het publiek op de eerste rijen komt opjutten, gaat het via een uitgelaten vrolijk klinkende country kraker “Blue Lightning” naar een eerste absolute hoogtepunt in een nieuwe song, “Vampire Empire”, waar Adrianne het voor de eerste maal hartstochtelijk uitschreeuwt in de slagzin “Falling, yeah falling, yeah” en Buck Meek als een balletdanser op zijn voeten balanceert, terwijl hij geniale klanken uit zijn gitaar puurt. Adrianne Lenker mag zich hierop van haar droefste kant laten horen in het trieste “Terminal Paradise” uit hun schitterende U.F.O.F. album, waar ze uithaalt met intens hoog gezongen noten. Maar ook op gitaar staat ze haar mannetje en niet enkel op fingerpickende akoestische gitaar, maar ook in een funky elektrische solo in “Simulation Swarm”. Is het een signaal? Maar na dit nummer gaat het mutsje van haar hoofd, waarna het experimentele “Flower Of Blood” door de zaal dreunt, met hakkende percussie van Krivchenia, een Buck Meek die de meest waanzinnige klanken uit zijn gitaar puurt en een feedbackend noisy duel op elektrische gitaar aangaat met Lenker. Na al dit instrumentaal avontuur lijkt hun eerste hit “Masterpiece” zelfs haaks in de set te staan, maar niet getreurd, de band cirkelt zich rond drummer Krivchenia en er stormt een door merg en been gaande versie van “Not” op ons af, met gierende gitaren en Adrianne die gebroken op haar knieen valt voor het drumstel. We horen een nummer dat zijn gelijke niet kent om alle emoties los te laten en dan moet Lenker’s oerschreeuw in het hartverscheurend walsende “Sparrow” er nog aankomen. Als afsluiter van de set worden er opnieuw wat houtblokken op het kampvuur gegooid in het folkie “Spud Infinity”, waar haar broer Noah mag zorgen voor een extra hillbilly noot op mondharp, maar waar we helaas de country-fidlle van op plaat moeten missen. 

Als enige bis worden we lieflijk omarmd door een aangrijpend “Change” de nacht ingestuurd, met de herinnering aan weer maar eens een hemelse passage van dit magische vrienden collectief. Big Thief mag zich zonder schroom tot één van de meest talentrijke, productieve en avontuurlijke indie-bands van de laatste decennia uitroepen, nergens iets gestolen, met een eigenwijsheid die hun enkel siert.

Yvo Zels

Meer foto's